home onze vereniging activiteiten Forum verslagen Fotoalbums Contact
Deel 3: MIDDAGMAAL EN NAMIDDAG
Terug naar "algemene bladzijde Tommy Tucker Fietstocht"

Rond 12.30u begeven we ons naar de Volksbond voor het middagmaal. daar wordt de "Tommy Tucker Pie" opgediend.

Wat er precies allemaal in verwerkt is, staat open voor discussie. Iedereen is het er mee eens dat er "corned beef" in verwerkt is. In elk geval : het smaakt ! (alsook het pintje)
Hieronder nog enkele sfeerfoto's van de "tafelende "deelnemers aan deze uitstap.

Rond 14u is het tijd om te vertrekken. Het regent niet meer. De meesten hebben een regenjasje aan want alhoewel het niet meer regent hangen er wel dreigende regenwolken.
We rijden eerst een stukje richting Tynecot,na de Maagdenstraat de Albertstraat en slaan dan links de Schipstraat in. Op dat moment eventjes paniek: onze bezemwagen, bestuurd door Jan Goens, is nergens te bespeuren. Net als we willen bellen daagt hij op : hij heeft de groep teruggevonden op aanwijzen van enkele spelende kinderen.
We fietsen langs boerderijen en akkers in de richting van Sint-Juliaan . In de O.-L.-Vrouwstraat rijden we voorbij de Steenakkermolen, maar jammer genoeg is het op dat moment al weer lichtjes aan het regenen.

STEENAKKERMOLEN (O.-L.-Vrouwstraat). Deze volledig gerestaureerde molen werd tijdens de oorlog door de Duitsers als observatiepost gebruikt. Wegens de talrijke beschietingen gaven ze hem de naam 'Totenmühle' (dodenmolen).

De molen wordt in de twee slagen herhaaldelijk vermeld. Na de gasaanvallen is er blijkbaar niets meer van over. Alhoewel er tijdens 'de derde slag om Ieper' in de zomer van 1917 nog veel zwaardere gevechten worden geleverd, komt hij nooit meer ter sprake.
Pas in januari 1920 (!) kwamen de eerste dorpelingen naar het totaal verwoeste Sint-Juliaan terug. In 10 jaar tijd herrees het dorp uit de woestenij. In 1923 bracht Jules Lievens de Kruisbergmolen uit Pittem over ter vervanging van de verdwenen Steenakkermolen .

  Iets verder maken we een omwegje van een 100-tal meter om kennis te maken met het Canadees monument, in de volksmond bekend als " DE CANADIEN " . Dit beeld werd in de zomer van 1923 ingehuldigd . Het bestaat uit een granieten zuil van ongeveer 12 meter hoog. Bovenop zien we het borstbeeld van een Canadese militair die met gebogen hoofd en gericht naar de plaats van waaruit de eerste gaswolken aandreven, lijkt te mediteren over het offer van zijn gesneuvelde kameraden. Zijn handen rusten op de kolf van een geweer met de loop in de grond ("Arms reversed"). Deze houding 'Arms reversed' is de traditionele militaire groet aan de gesneuvelden. Vooraan op de zuil staat in grote letters 'CANADA'.

Het beeld mag terecht één van de mooiste monumenten uit de frontstreek genoemd worden. Het staat in een park met rozen, coniferen en juniperussen.
Het beeld staat op een vierkant plateau met aan elke zijde een boogvormige uitsprong.
De Canadese militair die lijkt na te denken over het lot van zijn gesneuvelde vrienden. Hij staat met gebogen hoofd gericht naar de plaats vanwaar op 22 april 1915 de chloorgaswolk kwam aandrijven.

Aan de zijkanten van de zuil zijn panelen aangebracht met opschriften in het Engels en het Frans die een bondige samenvatting zijn van de Canadese bijdrage tijdens de tweede slag om Ieper : 'Deze kolom wijst het slagveld aan waar 18.000 Canadezen aan de Britse linkerflank standhielden tegen de eerste Duitse gasaanvallen van 22 - 24 april 1915. Tweeduizend vielen er toen en liggen in de omgeving begraven'. Het opschrift '... fell and lie buried nearby' vervangt het vroegere opschrift '... fell and lie buried here'.
Dit laatste was wat misleidend want de gesneuvelden liggen begraven op de begraafplaatsen in de omgeving en niet, zoals dikwijls wordt aangenomen, onder het gedenkteken.

     



Na dit oponthoud "springen" we opnieuw op de fiets (motregen !). Hieronder enkele"sfeerbeelden.
Na de Canadiën nemen we de Bruine Broekstraat en vervolgens de Hemeryckstraat. De motregen gaat over in een fikse regenbui. Er wordt eventjes gestopt om de regenjasjes en kappen stevig aan te doen ! We rijden verder langs de Broekstraat en gaan dan naar rechts de Hogeziekenweg in .

We zijn hier dicht bij de Ieperse Noorderring : we zien in de verte het aanschuivend verkeer en het industriepark Ieper-Boezinge. We blijven op landelijke wegen en slaan rechts de Pilkemseweg in.
Langs de Pilkemmseweg, aan onze linkerzijde, zien we demarcatiepaal nr.22 (foto hieronder)



De demarcatiepaal nr. 22 bij de opgravingen van Cake Trench en op de achtergrond de bedreiging van de site: het oprukkende Ieperse industrieterrein. De verste Duitse opmars tussen de Noordzee en de Zwitserse grens werd in de jaren 1922-1925 aangeduid met 'demarcatiepalen' op de belangrijkste punten.
Na enkele km slaan we links de Moortelweg in en even verder naar rechts in de Kleine Poezelstraat.
Hier werd in de 1ste Wereldoorlog hevig gevochten en er zijn heel wat sporen van overgebleven. Wie daar meer over wil weten klik dan op volgende link:
www.mausershooters.org/~diggers/N/activiteiten/1999-rijkeoogst/welkom.htm
We zijn hier in Pilkem en dit gehucht is zeer belangrijk voor de geschiedenis van de 1ste Wereldoorlog . Aangezien deze het thema is van onze fietstocht dit jaar past het toch om hier ook even aan te herinneren. Pilkem had in 1915 de 'primeur' van de eerste gasaanval ter wereld, maar is vooral bekend van de veldslag op 31 juli 1917. Op de eerste dag van de Battle of Pilkem Ridge vielen 30.000 doden en gewonden. De slag had plaats in een tijd ( voor het eerst sinds jaren loopgravenoorlog) dat de geallieerden enige terreinwinst boekten. Maar het offensief liep uiteindelijk vast in de moddervelden van Passendale (de loopgraven waren al kapotgeschoten ) . De hele operatie leidde tot tussen de 400.000 en 450.000 doden, gewonden en vermisten.


Eens in de Kleine Poezelstraat zijn we eigenlijk dichtbij de gemeente Boezinge. We steken de Langemarkseweg over.
Het park Carrefour des Roses ligt aan de hoek van de Poezelstraat en de Langemarkseweg.   Vroeger lag daar het Artillery-Wood bij de herberg 'Het Verzet', het centrum van de Bretoense sector in 1915 (wegens de regen zijn we hier niet gestopt).
We steken de Langemarkseweg over en komen aan knooppunt 64, daar nemen we het fietspad Vrijbosroute, tussen Boezinge en Langemark. Op de plaats waar we het fietspad nemen naar rechts staat links op de hoek het Ledwige monument.
Francis Ledwige was één van de bekendste oorlogsdichters. Zijn teksten handelden meestal over Ierland.
De meest bekende van zijn gedichten zijn 'Soliloquy', 'A Soldier's Grave', 'Home', 'Spring', 'Ascension Thursday: 1917'.
FRANCIS EDWARD LEDWIDGE sneuvelde op 31 juli 1917 op 26-jarige leeftijd. H ij werd gedood bij de derde slag om Ieper.
Het monumentje geeft de exacte plek aan waar hij op 31 juli 1917 sneuvelde als soldaat in het Britse leger. Op de verjaardag van zijn dood werd het monumentje onthuld door Joseph Ledwidge, zoon van Francis' jongste broer Joe .

 
   

De fietstocht gaat verder op het fietspad dat eerst de omweg maakt rond een boerderij maar daarna het traject volgt van de vroegere spoorwegbedding. Dit fietspad maakt deel uit van de Vrijbosroute.
Deze route biedt een rustige verbinding tussen Ieper (Oostkaai)  en Kortemark (Staatsbaan). Het eerst deel situeert zich langs de groene oevers van het Ieperleekanaal . Vanaf Boezinge gaat het via de vroegere spoorwegzate langs Langemark en Staden tot in Kortemark . Tussen Langemark en Staden , ongeveer halfweg, ligt niet ver van het pad het bos van Houthulst, dat vroeger veel groter was en als 'Vrijbos' bekend was. Wij doen dus het stuk tussen Boezinge en Langemark.

Het is ondertussen helemaal gestopt met regenen, dus de ideale gelegenheid om langs dit pad even te stoppen bij één van de 15 vertelpalen die in de gemeente Langemark geplaatst werden. Verhalen over roversbenden, Duitse Schaapherders, zwarte en witte magie. Verhalen over heksen en waterduivels. Straffe verhalen. Allemaal, écht waar, hier gebeurd.
In de jaren '60 verzamelde Prof. Top volksverhalen bij de plaatselijke bevolking. Deze boeiende staaltjes mondeling erfgoed worden via 15 luisterzuilen ontsloten. Met een simpele druk op de knop krijg je authentieke volksverhalen te horen, vertolkt door ervaren vertellers. Er zijn twee versies: één in het sappig plaatselijk dialect en één in 'Algemeen Nederlands' .

Verderop rijden wij langs Ysco,de enorme"Melkerij" van Langemark en zó naar de markt van Langemark waar er een halte voorzien is in café-restaurant Munchenhof.

De stemming is OK en bij het buitenkomen is iedereen "in vorm" om te genieten van de laatste 6 à 7 km van deze fietstocht.


Maar...de weergoden hebben het anders voorzien. Deze keer is het niet meer lichtjes regenen, ook niet gezapig regenen, het is deze keer wel echt "gieten" dat het doet ! !
We rijden naar Poelkapelle. Op het kruispunt waar we naar rechts moeten zien we het Guynemer Monument . Opgericht als herdenking aan de Franse gevechtspiloot, Georges Guynemer, een van de pioniers van de oorlogsluchtvaart.

De bronzen vliegende ooievaar die dit monument siert, refereert naar het 'Escadrille des Cigognes' waarbij Guynemer behoorde .
Georges Guynemer werd er voor gehuldigd meerdere Duitse gevechtsvliegtuigen te hebben neergehaald. Guynemer verdween spoorloos na een vlucht boven Poelkapelle op 11 september 1917. Het zou kunnen dat zijn stoffelijk overschot door de Duitsers werd gevonden en begraven, maar afdoende bewijzen voor deze hypothese zijn er niet.
Niemand weet precies waar hij neerkwam, zeker niet op de plaats waar zijn monument staat. Hij was meer dan een gewone gevechtsjagerpiloot, reden waarom Frankrijk hem vereerde met een merkwaardig groot monument voor zijn heroïsch palmares . Jaarlijks nog huldigt een Frans militair eskadron boven Poelkapelle zijn held op de verjaardag van dit historische feit.

We volgen de Wallemolenstraat en daarna de Ravestraat (iets kortere weg dan de voorziene Bornstraat).
Iedereen is kletsnat als we rond 17.20u d'Oude Kaasmakerij bereiken. Druipend reppen we ons allemaal naar de toiletten, gewapend met de droge kledij die we gelukkig als reserve in onze auto meebrachten. De zes mensen die enkel voor 's avonds komen zitten gezellig iets te drinken en kijken ons vreemd aan als we zuipnat voorbij snellen in de richting van de toiletten. Deze worden herleid tot kleedkamers en omdat er niet voldoende plaats is wordt er zelfs omgekleed in de gang.



Terug naar "algemene bladzijde Tommy Tucker Fietstocht"
 

SITEMAP