Onze uitstap van 31 augustus bewees dat je niet altijd de provincie moet verlaten om een interessante dag te beleven.
Vlakbij de luchthaven van Oostende , of beter gezegd “Ostend-Bruges International Airport” ligt het Openluchtmuseum Atlantikwall.en het Memoriaal prins Karel.
Het was een miezerige augustusdag (zoals trouwens heel de augustusmaand dit jaar) en dus kwam de koffie, die ons aangeboden werd,goed van pas.
Rond 10.30 werden de 56 deelnemers begroet door de 2 gidsen en begon de gecombineerde wandeling,enerzijds van de 1ste wereldoorlog (batterij Aachen) en anderszijds van de 2de wereldoorlog (batterij Saltzwedel neu).
De Atlantikwall was een duizenden kilometer lange verdedigingslinie, die de Duitsers tijdens de 1ste en 2de Wereldoorlog aanlegden ter voorkoming van een geallieerde invasie en aangezien wij een vereniging van gepensioneerden zijn hebben de meesten onder ons als kind de 2de wereldoorlog meegemaakt of er in elk geval veel over horen vertellen door onze ouders. We waren dus allemaal geïnteresseerd bij het zien van de levensecht ingerichte bunkers met levensgrote poppen gekleed in de Duitse uniformen en authentieke voorwerpen , meubilair, kanonnen, radio’s, telefoons, ja zelfs met de foto’s van de (Duitse) actrices van toen . Geboeid luisterde iedereen naar de uitleg van de gidsen .
Het middagmaal was niet alleen uiterst geschikt om aan ieders culinaire behoeften te voldoen maar bood ook de gelegenheid tot hartelijke gesprekken onder oud-collega’s en vrienden.
Na het eten was het tijd om eerst te poseren voor een groepsfoto , daarna stonden nog het Memoriaal Prins Karel en de archeologische site op het programma.
In het Memoriaal Prins Karel,de vroegere residentie van prins Karel, wordt de herinnering aan prins Karel (1903-1983), graaf van Vlaanderen, regent van België van 1944 tot 1950, koningskind en kunstenaar, levendig gehouden. We kregen elk een grote telefoonhoorn, een audiogids dus, en daarmee konden we via foto’s en andere souvenirs onze kennis over “Karel van Vlaanderen” (want zo trad hij de laatste 30 jaren van zijn leven in de openbaarheid) uitbreiden. De inrichting van het huis waarin hij woonde, zelfs zijn keuken waarin hij meestal schilderde, gaf ons een idee over de persoonlijkheid van deze bijzondere man.
Over het 3de deel van de tentoonstelling, de archeologische site Walraversijde, o.a. met vissershuisjes kan ik niets vertellen aangezien het ondertussen te laat geworden was (en eerlijk gezegd was ik ook een beetje moe van het slenteren) om dit nog voldoende grondig te bezoeken. Vooral omdat bleek dat ons ticket nog een jaar geldig blijkt is dit een reden om nog eens terug te komen naar deze site.
We eindigden met een gezellig onderonsje op het terras, met een drankje naar keuze. Het was immers ondertussen mooi weer geworden!!
GILBERT MOERMAN.