Op deze foto zien we een schilderij van Maria Theresia in een jurk genaaid door de weeskinderen van Mechelen
Dit is waarschijnlijk het beroemdste van alle portretten van Maria Theresia, dat haar laat zien als "First Lady van Europa" in een prachtige jurk van Brabants kant

Hiernaast een foto van het Blauwe Chinese salon. We zien hier de kamer waar de laatste keizer toestemde afstand te doen van een rol in de regering. Dit was het gevolg van de nederlaag van Oostenrijk in de Eerste Wereldoorlog (in 1918).

Het blauwe, Chinese salon werd aan het begin van de 19de eeuw ingericht met de huidige wandbekleding van het met de hand beschilderd rijstpapier uit de 18de eeuw.

Het is,historisch gezien, een zeer belangrijke zaal: hier werden de onderhandelingen gevoerd, die ertoe leidden, dat op 11 november 1918 de laatste keizer, Karel I, afstand moest doen van zijn regeringsbevoegdheid. De dag erop werd de republiek uitgeroepen en daarmee kwam een einde aan de heerschappij van de Habsburgers, die meer dan 600 jaar had geduurd.

Karel werd uiteindelijk met zijn gezin verbannen. Hij stierf in 1922 , pas 35 jaar oud, op Madeira; zijn vrouw Zita stierf in 1989 en werd als laatste keizerin van Oostenrijk bijgezet in de keizerlijke crypte in Wenen.

De Napoleon Kamer met zijn gigantische Brusselse wandtapijten.

Toen Napoleon Wenen bezet hield in 1805 en 1809, koos hij Schönbrunn als zijn hoofdkwartier. Gedurende deze periode heeft hij waarschijnlijk deze kamer gebruikt als zijn slaapkamer.

Zijn huwelijk met Marie Louise, de dochter van keizer Frans II in 1810 was bedoeld om de vrede tussen de twee heersers te bevestigenn
(hij was gescheiden van Josephine de Beauharnais)

Met Marie-Louise kreeg Napoleon een zoon die bekend staat als de hertog van Reichstadt.

Na de nederlaag en de troonsafstand van Napoleon bracht Marie Louise haar twee jaar oude zoon naar Wenen, waar hij opgroeide aan het hof van zijn grootvader. Zijn portret als kind toont hem tuinierend in het park bij Schloss Laxenburg. De jonge hertog leed aan tuberculose en stierf in deze kamer in 1832 op de leeftijd van slechts 21.

De meest indrukwekkende van alle kamers is de Vieux-Laque kamer .Keizerin Maria Theresia liet het opknappen ter ere van haar overleden echtgenoot , na zijn dood in 1765.

De kunst is adembenemend, maar hier blijkt ook een zelden geziene kant van de monarchie. Je krijgt het gevoel dat we hier te maken hebben met een vrouw die heel erg verliefd was op haar man, en van een verlies die ze heel diep voelde .

 Zwarte lakpanelen, die uit Peking stammen, werden in de notenhouten lambrizering aangebracht en voorzien van vergulde omlijstingen. Maria Theresia heeft vanaf het ijdstip van zijn dood alleen nog maar rouwkleding gedragen.

In haar gebedenboek vond men na haar dood een briefje, waarop zij de gelukkige tijd van haar huwelijk (d.w.z. het aantal uren) heel nauwkeurig had genoteerd .De keizerin gaf ook de opdracht voor een aantal portretten van deze kamer, die hier nu nog steeds hangen. Het postume portret van haar man door Pompeo Batoni werd voltooid in 1769, vier jaar na de dood van de keizer.

Wij staan nu in het kostbaarste vertrek van het paleis, de zogenaamde miljoenenkamer. De kamer heeft deze naam te danken aan de lambrizering van zeer zeldzaam rozenhout, waarin Indo-perzische miniatuurtjes zijn aangebracht.
Deze miniatuurtjes laten scènes zien uit het privé- en hofleven van de Mogulheersers in India in de 16de en 17de eeuw. Ze werden door leden van de keizerlijke familie in stukken gesneden en in een soort collage tot nieuwe composities verwerkt. Aan weerskanten van het vertrek zijn spiegels van kristal zodanig geplaatst dat zij de illusie van oneindigheid “voorspiegelen "

Een ander opvallend kenmerk van deze kamer is de kroonluchter, een stuk van Weense vakmanschap dat dateert uit 1760 en gemaakt is van brons met email bloemen. De buste achter de bank is van de jongste dochter van Maria Theresia, Marie Antoinette, later koningin van Frankrijk.

Studie en salon van Franz Karl

Deze kamer samen met het aangrenzende salon is voor het laatst bewoond door aartshertog Franz Karl, de vader van keizer Franz Joseph.

De hieronder beschreven portretten bevinden zich in deze kamer

In de Studie van Franz Karl :

De schilderijen verplaatsen ons weer in de tijd van Maria Theresia. Hiernaast het beroemde familieportret van Martijn van Meytens .
Het laat keizer Frans Stefan en Maria Theresia zien, omringd door hun talrijke kinderen.

Het keizerlijk paar had 16 kinderen ( 11 dochters en 5 zonen ), waarvan er 10 in leven zijn gebleven. Twee later geboren en 3 reeds gestorven kinderen staan niet op dit schilderij. Het hoorde tot de belangrijkste taken van een heersersfamilie, voor zoveel mogelijk erfgenamen te zorgen, om het voortbestaan van de dynastie te verzekeren.

Van de 16 kinderen die Maria Theresia kreeg zijn er zeker twee de geschiedenis in gegaan.

Marie Antoinette, de op een na jongste van de zestien kinderen, verliet Wenen in 1770 als meisje van nog geen vijftien jaar om in Frankrijk de vrouw te worden van de vijftien jaar oude kroonprins; vier jaar later besteeg deze als Lodewijk XVI de troon .

Ze stierf onder de guillotine in 1793 (8 maanden na haar echtgenoot)

Tegenover het familieportret (met 11 kinderen) ziet u afbeeldingen van die vrouwen, die een belangrijke rol hebben gespeeld in het leven van Maria Theresia. Rechts, naast de spiegel, haar moeder Elisabeth Christine (schilderij hierboven)

In deze kamer zien we ook een portret van gravin Fuchs, eerst gouvernante en later vertrouwelinge van de vorstin. Als enige niet-Habsburgse liet Maria Theresia haar in de keizerlijke grafkelder onder de Capucijnse kerk bijzetten als uitdrukking van haar genegenheid.

De Porcelain Kamer is een kleine kamer waarin de sierlijk gebeeldhouwde lambrisering geschilderd is in blauw en wit, en versierd met 213 schetsen van Franz Stephan en zijn kinderen.

Gobelin room of tapijtenkamer of “Vlaamsche" kamer. Het was de audiëntiekamer van Maria Theresia. De muren van deze zaal zijn met Brusselse wandtapijten uit de 18de eeuw ingericht.Niet alleen de muren, maar ook de fauteuils zijn overtrokken met Brusselse wandtapijten uit de 18de eeuw : die aan de muren laten markt- en haventaferelen zien, die op de zetels de twaalf maanden van het jaar.

De “rijke kamer” is genoemd naar het enige behouden gebleven paradebed van het Weense Hof. Het werd ten tijde van het huwelijk van Maria Theresia vervaardigd en stond oorspronkelijk in haar privé-vertrekken in de Hofburg. Bij dit pronkbed van rood fluweel met een kostbaar borduurwerk van goud- en zilverdraad horen ook delen van de voormalige wandbekleding met geborduurde, architektonische elementen.

In dit bed werden de Habsburgse kinderen dus geboren . De edelen mochten de geboorte komen bijwonen.

De afmetingen van het bed zijn 2,40m op 2,40m.

Het bed werd alleen gebruikt voor ceremoniële doeleinden (wat ze ook zou kunnen zijn!)

Achter de Neptunusfontein loopt een zigzaggend pad naar de Gloriette, een indrukwekkende galerij gelegen bovenop de Schönbrunn heuvel. Het gebied rond de Gloriette is minder formeel aangelegd en in sommige gebieden waan je je zelfs in een afgelegen woud.
De Glorietta, een open zuilengalerij op een heuvel, sluit het park af

Aan de rechterkant van het paleis ligt de Orangerie, waar planten en bloemen werden ondergebracht tijdens de winterperiode om ze te beschermen tegen de vorst