VRIJDAG 1 JUNI 2012 (voormiddag) :
STADSWANDELING DOOR HET OUDE WENEN.

Na het ontbijt starten we rond 9.15u met een andere gids : Hannelore (een echte Wienerin!)
We zullen deze voormiddag met haar de oudste delen van Wenen bezoeken

De naam van een straat herinnert aan wie of wat er vroeger in deze straat gebeurde (denk aan “Fleischmarkt")

Vandaar ook dat het voor de hand ligt dat het oude historische postkantoor zich in de Postgasse bevindt.
Tot 130 jaar geleden stroomde hier nog de Donau, deze was hier toen 6 km breed .

We gaan het postkantoor binnen. Waar we nu staan werd het 1 ste postkantoor opgericht.
Het bleef werkzaam tot na de 2 de wereldoorlog)


We zien hier o.a. de safe	De eerste telefoon (toen hadden de mensen nog geen telefoon thuis)

Originele fietsen om de brieven rond te brengen	Helemaal links een oude historische brievenbus (geel)


We gaan nu naar een van de meest romantische steegjes van Wenen : de Schonlanterngasse (What's in a name!)	De straten zijn gebogen en typisch zijn de gekleurde huizen.

De naam van de straat komt van de lantaarn van het huis met huisnummer 6 (nu een kopie van de oorspronkelijke)	Schönlaterngasse 7A was het huis van Robert Schumann , een bekend componist

Op Schönlaterngasse 7 ligt het Basilikenhaus
Het is de thuisbasis van een bekende Weense mythe.

Een basiliks is een zeer lelijk en stinkend kruipend dier, half haan half pad, dat met een blik kan doden.

In dit huis (bij een bakker) was er op de binnenplaats een put en wie zich erover boog viel om van de stank (door de aanwezigheid van een basiliks op de bodem van de put)
De bakker had een mooie dochter en wie met de dochter wilde trouwen moest ervoor zorgen dat de basilisk uit de put verdween.
Een ondernemende bakkersleerling loste het probleem op door met een spiegel in de put te gaan. De basilisk, die zijn eigen spiegelbeeld zag, veranderde in steen.
Dit versteende wezen is nog steeds te zien in een nis op de gevel van het huis.
Op de gevel van dit huis wordt dit verhaal verteld, dat in de muren gegraveerd is in 1932 , en dit met de originele tekst uit 1577


Heiligenkreuz-Hof Kapelle- Heiligenkreuzerhof werd gebouwd tussen 1659 en 1676 in opdracht van de abten van het klooster van Heiligenkreuz. Bestaat uit een barokke kapel van St. Bernard en een grote binnenplaats (wat ongebruikelijk is in het centrum van Wenen).


Bemerk het kruis met 2 horizontale strepen, dit betekent dat deze orde rechtstreeks afhankelijk is van Rome (dus niet van het bisdom ).


De ingang van de kapel


Foto genomen in de Grashofgasse	Sonnenfelsgasse

We bereiken de Lugeckplatz. Hier zijn we in de zogenaamde “Bermudadriehoek”, een uitgangsgebied in Wenen


Op de Lugeckplatz staat een bronzen standbeeld van Johann Gutenberg, de uitvinder van de boekdrukkunst.	De 12 apostelen kelder is een toeristische ontmoetingsplaats met elke avond live muziek. Het is in een kelder met vat gewelfde plafonds en dateert uit de jaren 1300.


Er zijn veel wijnkelders in deze omgeving	De “Wollzeile Passage” (doorgang Wollzeile, ook Figlmüller Durchgang) genoemd. Deze voetgangersdoorgang loopt door verschillende gebouwen van Lugeck/Bäcker St., door Wollzeile en naar de Stephansplatz. Het is een doorgang uit de tijd van Mozart.


Rechts zien we de Theehandel Johann Schönbichler uit 1870	We komen op de Stephansplatz

STEPHANSDOM

Nu komen we bij de Stephansdom. Er zijn 325 kerken in Wenen maar de Stephansdom neemt wel een bijzondere plaats in.

Het door de Weners liefdevol 'Steffi' genoemde symbool van de stad is het belangrijkste gotische gebouw van Oostenrijk.

De geschiedenis van de Dom gaat terug tot 1147, toen men hier een eerste, nog Romaanse, kerk wijdde.


De massieven zuidelijke toren is het hoogste punt van de Weense skyline . De bouw duurde 65 jaar	Er is ook een noordelijke toren . Deze was oorspronkelijk bedoeld om de zuidelijke toren te spiegelen, maar het ontwerp bleek te ambitieus en de bouw werd gestopt in 1511. De torenstomp werd later uitgebreid met een renaissance top. De toren is 68 meter hoog , ruwweg de helft van de hoogte van de zuidelijke toren. De noordelijke toren herbergt de beroemde klok, de Pummerin.


De hoofdingang van de kerk heeft de naam Riesentor (Reuzentoren), verwijzend naar het dijbeen van een mastodont dat daar gevonden werd. Het timpaan boven de deur van de Reuzentoren toont Christus Pantocrator geflankeerd door twee gevleugelde engelen	Links en rechts zien we de twee Romeinse torens, of Heidentürme, elk ongeveer 65 meter hoog.


Het opvallendste van de Stephansdom is het fraai gevormde, rijk gekleurde dak Boven het koor aan de zuidkant van het gebouw vormen de tegels een mozaïek met de tweekoppige adelaar, die symbool staat voor het Habsburgse rijk (foto rechts) Aan de noordkant zijn de wapenschilden van de stad Wenen en van de Republiek Oostenrijk afgebeeld (foto links)

We gaan nu binnen in de kathedraal.

Vandaag is een bijzondere dag : de dag van de open kerken. Daarom zijn er speciale gekleurde spots aangebracht in de kerk. Dit maakt alles een beetje minder duidelijk . Daarom zal ik bij de bespreking als illustratie naast onze eigen foto's ook andere foto's gebruiken .


Het schip van de Stephansdom is 108 meter lang en maakt indruk dank zij de gotische gewelven, die tot een hoogte van 27 meter reiken.


Het altaar zelf is gemaakt van marmer uit Polen, Tirol en Stiermarken. Het altaarstuk is omgeven door afbeeldingen van heiligen Leopold, Florian, Sebastian en Rochus, patroonheiligen van de nabijgelegen gebieden. Boven het altaarstuk is een standbeeld van Maria.	Het hoogaltaar is een van de belangrijkste werken van de vroege barok in Oostenrijk. Het stelt de steniging van Sint Stefanus voor, op de achtergrond is een menigte te zien


Links van het hoogaltaar bevindt zich het laatgotische Wiener Neustädter Altar, De panelen van het altaarstuk tonen heiligen en taferelen uit het leven van Jezus en Maria

De stenen preekstoel, die gemaakt werd in 1514 door de meester steenhouwer Anton Pilgram, valt onmiddellijk op bij het doorwandelen van de kathedraal. De preekstoel is prachtig versierd met standbeelden van dieren en heiligen. Pilgram beeldt zichzelf ook uit, hij kijkt uit een raampje onderaan de trap. Men noemt dit de “vensterkijker” ( Fenstergucker). Het is een van de meest geliefde symbolen van de kathedraal. Deze Fenstergucker markeert een overgangspunt in de Renaissance, toen kunstenaars begonnen beroemd te worden in plaats van anoniem te blijven.

Een ander zelfportret van de kunstenaar is op de muur van de noordelijke toren de buurt van de lift naar de Pumerin (foto rechts)

Dit is graf van keizer Frederik III. (Voltooid in 1513)
Een reusachtige roodmarmeren tombe . Hij slaagde erin zijn zoon Maximiliaan I te laten trouwen met Maria van Bourgondie, waardoor het Habsburgse keizerrijk zeer belangrijk werd in Europa.

De kapel van prins Eugen of “De Kapel van het Kruis”.
Ligt in de noordwestelijke hoek van de kathedraal en bevat de stoffelijke resten van Prince Eugene van Savoy. Het is ook hier dat de begrafenisplechtigheid van Mozart plaats had, alhoewel Mozart begraven werd in een massagraf.


Bij de uitgang is er een altaar waar mensen aan het bidden zijn en veel kaarsen branden. Het "miraculeuze icoon Poetsch Maria" uit 1697 is afkomstig uit Hongarije. Het wordt vereerd sedert de Slag bij Zenta (1697)in de oorlog tegen de Turken. Toen zouden er gedurende 2 weken tranen uit de ogen van Maria gevloeid zijn.	Een figuur van Christus bekend bij de Weners als "Christus met kiespijn" Dit zou eerst spottend bedoeld zijn geweest, maar er is een verhaal dat de spotter, toen hij zelf kiespijn had, zich verontschuldigde bij het beeld en onmiddellijk genas van zijn pijn.

Via de Branstatte komen we in de Wildpretmarkt. Slechts een 3-tal minuten wandelen van de Stephansdom verwijderd staan we daar bij het Zacherlhaus, een Art Nouveau of Jugendstil-pand.

Dit Zacherlhaus wordt gezien als een belangrijk gebouw van het Weense historisme.
Het werd ontworpen door een van de studenten van Otto Wagner, de Sloveen Jozef Plecnik, en gebouwd tussen 1903 en 1905.
Let op de gevel van het Zacherlhaus: die is bedekt met grijze, gepolijste platen van graniet. Het gebouw is ook gekend voor zijn ongewoon dak.
De enige versiering is een beeld van aartsengel Michael met een vlammend zwaard. In de christelijke religie, was hij degene die de duivel naar de hel deed . Hij is ook de begeleider van de zielen naar het hiernamaals. Michael wordt zowel in het Oude Testament (jodendom) als in de Koran (islam) genoemd.

Nu gaan we naar de koepelkerk St. Peter

De voorkant wordt geflankeerd door twee hoge torens, met een balustrade.
In de torens staan er beelden in nissen, het zijn standbeelden (in zandsteen) van de apostels Paulus en Simon ( links) en Johannes de Evangelist en Judas (rechts).

De portiek is versierd met allegorische figuren van Geloof, Hoop en Liefde.


*Relief op de zijmuur van de Peterskirche, dat de legendarische stichting van St. Peter door de Keizer Karel de Grote voorstelt.* *Lange tijd heeft men aangenomen dat de kerk was opgericht door Karel de Grote rond het jaar 800, maar dit is een legende. Het reliëf stelt deze stichting voor.*


Tuchlauben 6, in dit huis woonde de familie Weber. Mozart woonde een tijdje bij hen in (hij was toen 26) en trouwde later met de tweede dochter : Constanza. Ze trouwden in de Stephansdom 2 weken na de premiere van zijn opera " de ontvoering uit de Serail”	In de Naglergasse maakt de gids ons opmerkzaam op de “Esterhazy Keller”. Hier schenkt men uitstekende wijn (Hier gaan de Weners naartoe)

We komen in de Graben
" Der Graben " (Duits, letterlijk, "de geul") is een van de meest beroemde straten van Wenen 's eerste district , het centrum van de stad.
De Graben is ook een van de exclusiefste straten van Wenen.


Het gebouw , de Grabenhof, is van Otto Wagner, de meest toonaangevende figuur in de Wiener Secession, de Weense variant van de jugendstil.	We zijn hier niet ver van de Michaelerkirche, die we gisteren ook al zagen

Zo komen we bij één van de bekendste monumenten van Wenen: de Pestzuil

In Wenen heerste aan het eind van de 17e eeuw een grote pestepidemie.
Inmiddels waren er al zo'n 100.000 slachtoffers gevallen.
De gedenkbeden van Keizer Leopold I werden uiteindelijk verhoord.
Uit dankbaarheid richtte hij deze gedenkzuil op.


Tussen de 75.000 en 150.000 Weners werden het slachtoffer van de verwoestende pestepidemie van 1679. Toen het gevaar geweken was, beloofde keizer Leopold I een gedenkzuil op te richten. Het zou tot 1693 duren alvorens beeldhouwers en bouwmeesters ( onder wie Matthias Rauchmuller, Ludovico Ottavio Burnacini en Johann Bernhard Fischer von Erlach ) het monument voltooiden.	De barokke beeldengroep laat een Keizer zien die knielt voor God de Heer.


Het monument wordt verder nog versierd met talloze beelden van engelen	De vergulde beeldengroep op de top vertegenwoordigt de Heilige Drievuldigheid,: de Vader, de Zoon (Jezus Christus) en de Heilige Geest.


In dit gebouw aan de Graben met groene dak had architect Hundertwasser zijn kantoor	Klassieke Weense huizen in de Graben


Vanuit de Graben nemen we de Braunerstrasse, hier komen we in de duurste wijk van Wenen. Dat is te merken aan het feit dat de woningen een poort en overdekte hal hebben waar de koetsen kunnen binnenrijden. Hierboven het huis van Johann Nestroy “de Shakespeare van Oostenrijk”


Evangelische kirche in de straat Stallburg. Het ondertekenen van de akte van Tolerantie door keizer Jozef II leidde tot het gedogen van de aanhangers van de Evangelische kerk en maakte een einde aan hun ondergronds bestaan dat meerdere decennia had geduurd.

We zijn nu op de Neuer markt
Midden op de Neuer Markt bevindt zich de 'Donnerbrunnen'. (Donderfontein)
Deze eeuwenoude fontein is ontworpen door Georg Raphaël Donner in het jaar 1739.De centrale figuur is Providentia, omgeven door de symbolische voorstellingen van de rivieren de Enns, March, Traun en Ybbs.

Onder Maria Theresa werden de oorspronkelijke naakte beelden van de fontein verwijderd omdat ze ‘aanstootgevend' waren, en zijn nu in het museum Belvedère. In 1873 werden ze vervangen door bronzen exemplaren .

Onderaan cherubijnen met een vis

Het Janus hoofd.
Oud en nieuw wordt vaak in verband gebracht met Janus , de Romeinse god van het begin en het einde.
De naam Janus is afgeleid van het Latijnse woord janua dat staat voor deur of poort. De maand januari is genoemd naar Janus,
De Romeinse god Janus werd meestal afgebeeld als een hoofd met twee gezichten: een gezicht dat naar links kijkt (symbool voor het verleden) en een gezicht dat naar rechts kijkt (symbool voor de toekomst)


Bovenaan Providentia : de voorzienigheid	Deze figuur stelt de rivier de Enns voor	De Traun wordt mijmerend voorgesteld , met een drietand in de opgeheven rechterhand . De Traun symboliseert de Jeugd.

Aan de Neuer Markt bevindt zich ook de Kapucijnerkerk.
Hier, onder de Kapucijnenkerk, werden sinds 1632 alle Habsburgse heersers en hun verwanten begraven.
De laatste keizer die in 1916 werd bijgezet, was Franz Joseph I
De harten van overleden keizers worden bewaard in de Augustijnenkerk, hun gebalsemde ingewanden in de catacomben van de Stephansdom en hun lichamen in deze crypte, de Kapuzinergruft


In de Himmelfortgasse komen we aan “Café Frauenhuber”, het oudse koffiehuis van Wenen.Het was een trefpunt van componisten en op de 1ste verdieping speelde Mozart concerten.


Er wordt overleg gepleegd en we besluiten er binnen te gaan om iets te “nuttigen” Sommigen kiezen voor de Sachertorte, en ze krijgen gelijk, deze blijkt fabelachtig lekker te zijn!!


Het koffiehuis is ingericht als een 19de eeuwse woonkamer	Onze gids Hannelore draagt een blouse met als print “De Blumenwiese van Klimt”


“Wat is het belangrijkste in een Weens koffiehuis?” vraagt Hannelore. Antwoord : de kranten! Weners komen een kop koffie drinken en de krant lezen, dat is goedkoper dan een krant kopen.

Na deze aangename verpozing vervolgen we onze wandeling door de Weense binnenstad. Hier zijn we bij het huis waar Mozart in 1791 overleden is. (Rauhensteingasse 8 )
Hij werd slechts 35 jaar oud. Over de doodsoorzaak zijn er veel theorieën in omloop , maar volgens Hannelore stierf Mozart als gevolg van aderlatingen.
Toen Mozart ziek was, werden er regelmatig aderlatingen uitgevoerd. Hierdoor zou hij teveel bloed hebben verloren en uiteindelijk zodanig zijn verzwakt dat de dood erop volgde.

In de Churhausgasse komen we aan de zijkant van de Stephansdom. Hier zien we de tweekoppige Habsburgse adelaar met de keizerlijke kroon en de orde van het Gulden Vlies.

Op de hoek van Wollzeile en Rotenturmstrasse zien we het Aartsbisschoppelijk paleis
Het paleis is een van de oudste grote "Paleizen" van Wenen
Het dateert uit het jaar 1276, toen de eerste rechtbank hier werd gebouwd maar werd vernield en weer opgebouwd.
Een zeer belangrijke gebeurtenis in de geschiedenis van Oostenrijk vond plaats in 1938, toen de Hitlerjugend (de nazi-jeugdbeweging) het Erzbischöfliches Palais bezetten en het interieur sloopten in reactie op een kritische en gepassioneerde toespraak van de kardinaal

Hier vertelt onze gids over de ceremonie van het kloppen op de deur.
Dat gebeurt bij aankomst bij de zogenoemde Kaisergruft - de crypte van de Kapucijnerkerk aan de Neuen Markt in Wenen. Wanneer de rouwstoet daar is aangekomen, wordt drie keer op de deur geklopt door de ceremoniemeester, om toegang te krijgen tot de grafkelder.
Alleen bij de derde poging, als de ceremoniemeester reageert met "een zondige, sterfelijke mens", worden de poorten geopend en wordt de dode Habsburger toegelaten tot de crypte.
De laatste keer dat deze ceremonie plaats had was in 2011, voor de begrafenis van de laatste Habsburgse keizer : Otto von Habsburg


Boven het portaal het wapen van bisschop Sigismund Kollonitsch , met hoed	Boven de kolommen van de ingang zijn er decoratieve vazen,

We gaan nu naar de Hohen Markt. De grootste attractie op de Hoher Markt is het Ankeruhr, een grote vergulde klok in Jugendstil (de plaatselijke versie van Art Nouveau). De klok overspant een kleine steeg, de Bauernmarkt. De klok werd gemaakt op vraag van de verzekeringsmaatschappij Der Anker - vandaar de naam - en werd gebouwd in 1917 naar een ontwerp van Franz Matsch.
Om het uur verschijnt er een verguld figuurtje dat een belangrijke historische persoon vertegenwoordigt, vergezeld van orgelmuziek.
Om 12 uur 's middags verschijnen alle twaalf figuurtjes een voor een, vandaar de vele toeschouwers op dit moment.
Een klein plakkaat vlak bij de klok identificeert alle 12 figuren


III IV : hertog Leopold VI ( bijgenaamd "de Glorieuze" ) en zijn vrouw Theodora	IV V : Walther von der Vogelweide, middeleeuwse minstreel zanger

XI XII : keizerin Maria Theresia en Franz Stephan van Lotharingen	XII I : Joseph Haydn is de laatste( figuur rechts). De Romeinse keizer Marcus Aurelius (eerste figuur) komt eraan!

VIII IX : Links Burgemeester Johann Andreas von Liebenberg en rechts Keizer Maximiliaan I	X XI : Links Prins Eugene van Savoy en rechts Graaf Rüdiger von Starhemberg

Op de Hoher Markt trekt ook de Vermählungsbrunnen (" Fontein van het huwelijk ") de aandacht.
De fontein werd gebouwd in opdracht van keizer Leopold I die de terugkeer van zijn zoon Jozef van het beleg van Landau wilden vieren. Vandaar dat de fontein ook bekend staat onder de naam Josefsbrunnen.
De monumentale fontein werd ontworpen door de hofarchitect Johann Bernhard Fischer von Erlach en gebouwd tussen 1729 en 1732 door zijn zoon, Joseph Emanuel. De barokke fontein toont het veronderstelde huwelijk tussen Jozef en Maria door de hoge priester onder een bronzen baldakijn dat ondersteund wordt door vier grote Corinthische zuilen

En nu : tijd voor ons middagmaal in het hotel!!

SITEMAP