We krijgen ons middageten in de omgeving van Auschwitz.
We eten ondermeer "zorek", dat is soep uit gefermenteerd graan.
Ook de hoofdschotel is een traditioneel Pools gerecht.

De huidige mijn is sinds de 13e eeuw tot op de dag van vandaag in gebruik. Zout was in de middeleeuwen, vóór de invoering van het muntgeld, een belangrijk betaalmiddel.. Het zout, dat in die tijd werd gebruikt als conserveermiddel voor vlees, boter en vis, bij het bewerken van huiden en in buskruit, vormde zo een onuitputtelijke bron van staatsinkomsten
De twee uur durende rondleiding begint met een afdaling naar het eerste niveau, zo'n 65 meter onder de grond, via een houten trap van 380 treden in een van de schachten.
De man met helm is onze gids voor de zoutmijn . Onze eigen gids Gaucha vertaalt wat hij zegt. De rondleiding voert ons langs een 3,5 kilometer lang parcours waarbij we afdalen tot 140 meter onder de grond

Boven; de Janowice kamer.
Legende van Prinses Kinga (Kunigunde)
Kinga was de dochter van een Hongaarse koning die in 1239 trouwde met hertog Boleslaw de Verlegene. Haar verbondenheid met Wieliczka komt tot uitdrukking in een legende die vertelt dat zij haar nieuwe thuisland dezelfde rijkdom aan zoutmijnen toewenste als Hongarije. Zij wierp daarom voor het vertrek haar ring in de schacht van een Hongaarse zoutmijn. Vreemd genoeg werd die later in een brok zout in Polen teruggevonden.

De zoutsculptuur hierboven toont het moment van het ontdekken van de ring.

Vervolgens wordt je door de gidsen door vele lange uitgehakte mijngangen meegenomen door allerlei zalen die dus ook allemaal zijn uitgehakt.

In deze zalen laat men zien hoe er in de loop der eeuwen zout werd gewonnen .

De meeste taferelen die je te zien krijgt zijn gemaakt met oorspronkelijke werktuigen.

In de 14e eeuw werd de exploitatie gemoderniseerd. Er kwamen tredmolens, zodat de arbeiders het zout niet langer met de hand aan touwen naar de oppervlakte hoefden te trekken. Een eeuw later werden paarden ingezet voor het ondergronds transport van de mijnkarretjes en in de 16e eeuw groeide de mijn uit tot de grootste onderneming van Europa. Onder Oostenrijkse heerschappij werden vanaf 1772 een stoomlift en pneumatische boorhamers geïntroduceerd

Onderweg krijg je niet alleen uitleg over de ontwikkeling van de mijnbouwmethoden, maar zie je ook kunstzinnig uitgehakte sculpturen, muurdecoraties en eeuwenoude kapelletjes die de mijnwerkers geestelijke steun boden bij de werkzaamheden.
De mijn strekt zich namelijk uit over negen ondergrondse niveaus met zo'n 300 kilometer aan tunnels en galerijen.

Hiernaast nog enkele zoutsculpturen die de wanden van de Kinga kapel versieren.

Helemaal rechts herkent u "Het Laatste Avondmaal" van Leonardo da Vinci.

Rechts: het Mirakel van Kana in Galilea

We worden met onze bus onmiddellijk naar het restaurant gereden (dus niet via het hotel).
Het restaurant ligt in de Joodse wijk Kazimierz .
Heel speciaal is het groepje dat voor ons Joodse muziek speelt.
Iedereen is het erover eens: deze mensen zijn virtuozen!!! Vooral de klarinetspeelster viel ons op.